ก่อนปี พ.ศ. 2545 มีกฎหมายเพียงฉบับเดียวที่กล่าวถึงสัญลักษณ์ประจำชาติอย่างเป็นทางการ คือ รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐเบลารุส หมวด 1 มาตรา 19 อันกล่าวไว้ว่า "สัญลักษณ์แห่งสาธารณรัฐเบลารุสในฐานะรัฐอธิปไตย ได้แก่ ธงชาติ ตราแผ่นดิน และเพลงชาติ" โดยสัญลักษณ์แต่ละอย่างนั้นจะมีกฎหมายเฉพาะกำกับไว้อีกชั้นหนึ่งด้วย[3] กฎหมายเกี่ยวกับธงชาตินั้นไม่ได้บังคับใช้ จนกระทั่งคำสั่งประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐเบลารุส เลขที่ 350 มีผลบังคับใช้ในวันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2545 ซึ่งเป็นวันก่อนวันคล้ายวันประกาศเอกราชของเบลารุสในปีนั้นเพียงวันเดียว วัตถุประสงค์หลักของคำสั่งประธานาธิบดีดังกล่าวคือ ประกาศใช้เนื้อร้องใหม่ของเพลงชาติสาธารณรัฐเบลารุสอย่างเป็นทางการ พร้อมทั้งบัญญัติข้อบังคับในการบรรเลงเพลงในวาระและโอกาสต่าง ๆ[4]

ปฏิกิริยาต่อเนื้อเพลงชาติใหม่

ข้อบังคับตามกฎหมาย

การแสดงเพลงชาติในวาระต่าง ๆ จะต้องเป็นไปตามเนื้อร้องและทำนองตามที่กฎหมายได้บังคับไว้ สถานีโทรทัศน์และสถานีวิทยุต่าง ๆ ที่รัฐบาลเป็นเจ้าของจะต้องมีการบรรเลงเพลงชาติทุกวันในเวลา 6.00 น. ซึ่งเป็นเวลาเปิดสถานีและเวลาปิดสถานีของแต่ละสถานี ซึ่งโดยปกติแล้วคือเวลาเที่ยงคืน วาระที่สำคัญในการบรรเลงเพลงชาติได้แก่ ในพิธีการของทางราชการ ก่อนเริ่มการแข่งขันกีฬา และพิธีสาบานตนของผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี เป็นต้น ขณะที่มีการบรรเลงเพลงชาตินั้น ประชาชนต้องยืนตรงเพื่อแสดงความเคารพ สำหรับตำรวจหรือทหารนั้น ให้แสดงความเคารพตามวินัยตำรวจหรือทหาร เช่น การทำวันทยหัตถ์[5]